Radiowóz przyjechał w niecałe dziesięć minut. Dziesięć minut, które wydawały się wiecznością. Przez cały ten czas nie odstępowałem Lucíi ani na sekundę. Owinąłem ją kocem i usiedliśmy na sofie. Delikatne światło w salonie ostro kontrastowało z wrażeniem, że świat właśnie zawalił nam się pod stopami.
Policjanci weszli dyskretnie, nie wykonując żadnych gwałtownych ruchów, jakby zdawali sobie sprawę, że najmniejszy hałas może zniszczyć resztki pewności siebie dziewczynki. Obok nas uklęknął policjant o kręconych włosach.
„Cześć, kochanie. Mam na imię Clara. Mogę usiąść z tobą?” – zapytała tak słodkim głosem, że sama poczułam lekką ulgę.
Lucía lekko skinęła głową.
Clarze udało się ją nakłonić do powtórzenia tego, co mi powiedziała: że ktoś nauczył ją nie jeść, kiedy
Przeczytaj więcej na następnej stronie >>
Aby zobaczyć pełną instrukcję gotowania, przejdź na następną stronę lub kliknij przycisk Otwórz (>) i nie zapomnij PODZIELIĆ SIĘ nią ze znajomymi na Facebooku.
